REHABILITACJA PRZEDOPERACYJNA

Rehabilitacja przedoperacyjna rekomendowania jest pacjentom przed zaplanowaną operacją w zakresie narządu ruchu. Dzięki niej proces powrotu do zdrowia i konieczność wykonywania rehabilitacji pooperacyjnej będą znacznie krótsze w porównaniu do standardowego postępowania. Terapia przeprowadzona w ośrodku, w którym będzie wykonywany zabieg ortopedyczny, daje możliwość konsultacji pacjenta z prowadzącym lekarzem ortopedą, a fizjoterapeuci mają doświadczenie w prowadzeniu pacjentów ortopedycznych.

Poprzez indywidualnie dostosowaną terapię uzyskujemy:

  • zmniejszenie dolegliwości bólowych, wysięku w stawie czy obrzęku kończyn
  • zwiększenie ruchomości w stawie
  • zmniejszenie napięcia mięśni, powięzi, więzadeł
  • przywrócenie siły, balansu i kontroli mięśniowej
  • skrócenie czasu powrotu do formy po operacji
  • zmniejszenie ryzyka powikłań śródoperacyjnych lub pooperacyjnych

Fizjoterapię przed zabiegiem zaleca się m.in. przed:

  • endoprotezoplastyką stawu biodrowego, kolanowego, ramiennego
  • artroskopią stawu biodrowego, kolanowego, ramiennego
  • plastyką i rekonstrukcją więzadeł oraz ścięgien
  • zabiegami w obrębie kręgosłupa

REHABILITACJA PACJENTÓW PO ZABIEGACH ORTOPEDYCZNYCH

Rehabilitacja pooperacyjna jest kolejnym, po zabiegu ortopedycznym, niezbędnym etapem leczenia. Program fizjoterapii po zabiegach ortopedycznych w naszym Centrum Rehabilitacji jest dostosowywany do każdego pacjenta indywidualnie. Pod uwagę brana jest faza pooperacyjna, wiek, ogólna kondycja, dodatkowe schorzenia oraz aktywność zawodowa czy sportowa. Jest on zgodny ze światowymi standardami postępowania po danym zabiegu ortopedycznym.

Wykorzystujemy uznane metody fizjoterapeutyczne, które aplikowane są przez doświadczonych fizjoterapeutów w pracy z pacjentem ortopedycznym.  Zadaniem fizjoterapii jest także edukacja – nauka unikania niepożądanych ruchów, odpowiedniego wykonywania czynności dnia codziennego nosząc stabilizator czy nauka prawidłowego poruszania się o kulach. Podczas późniejszych faz rehabilitacji wdraża się charakterystyczne czynności ruchowe z danej aktywności zawodowej czy dyscypliny sportowej. Zakres ćwiczeń, intensywność oraz ich tempo dobierane są indywidualnie, bazując na odpowiednich testach i obserwacji pacjenta.

 Rehabilitacja pooperacyjna ma następujące cele:

  • zmniejszenie objawów stanu zapalnego (ból, obrzęk, wysięk)
  • odzyskanie zakresu ruchu w stawie
  • normalizacja napięcia tkanek miękkich (mięśni, powięzi, więzadeł)
  • uelastycznienie blizny pooperacyjnej
  • zniwelowanie zaników mięśniowych
  • odzyskanie siły i wytrzymałości mięśni
  • reedukacja funkcjonalności kończyny
  • kompleksowe usprawnienie i powrót do sprawności po różnych zabiegach operacyjnych w zakresie narządu ruchu

Rehabilitację ortopedyczną wykorzystujemy w terapii następujących schorzeń:

BARK

ŁOKIEĆ

  • łokieć tenisisty
  • łokieć golfisty
  • endprotezoplastyka stawu łokciowego
  • stany po urazach łokcia, złamaniach (leczone operacyjnie i zachowawczo)

NADGARSTEK

  • zespół cieśni kanału nadgarstka
  • stany po złamaniach i urazach nadgarstka, przedramienia i ręki (leczone operacyjnie i zachowawczo)
  • zespół De Quervaina
  • przykurcz Duputrena

BIODRO

  • zmiany zwyrodnieniowe stawu biodrowego
  • endprotezoplastyka stawu biodrowego
  • stany po urazach biodra, złamaniach (leczone operacyjnie i zachowawczo)
  • biodro trzaskające
  • zespół pasma biodrowo-piszczelowego
  • entezopatia

KOLANO

STAW SKOKOWY

  • stany po skręceniu stawu skokowego – leczone operacyjnie i zachowawczo
  • stany po złamaniach podudzia i stopy – leczone operacyjnie i zachowawczo
  • urazy ścięgna Achillesa – leczone operacyjnie i zachowawczo
  • zapalenie rozcięgna podeszwowego stopy

KRĘGOSŁUP

  • bóle kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowego
  • zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowego
  • dyskopatia w odcinku szyjnym, piersiowym i lędźwiowym
  • rwa kulszowa, udowa, barkowa
  • stany po leczeniu operacyjnym kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowego
  • stany po złamaniach kręgów leczone operacyjnie i zachowawczo
  • kręgozmyk
  • choroba Scheurmanna
  • stany po urazach komunikacyjnych typu „whiplash”
  • kręcz szyi
  • neuralgia międzyżebrowa

Opracowaliśmy dedykowane programy rehabilitacji ortopedycznej:

  • BARK:

Uszkodzenia stożka rotatorów stanowią jedno z najczęstszych wskazań do leczenia operacyjnego u pacjentów z dolegliwościami bólowymi barku. Program fizjoterapii po przebytym artroskopowym zabiegu naprawy stożka rotatorów jest dostosowywany do każdego pacjenta indywidualnie. Pod uwagę brana jest faza pooperacyjna (faza gojenia i ruchów biernych, faza ruchów czynnych, faza wzmacniania, faza przygotowania i powrotu do rekreacji i sportu), wiek, ogólna kondycja, dodatkowe schorzenia oraz aktywność zawodowa czy sportowa.

Zadaniem fizjoterapii jest edukacja – nauka pacjenta unikania niepożądanych ruchów czy wykonywania czynności dnia codziennego nosząc stabilizator, redukcja bólu, zwiększenie zakresu ruchu i poprawa siły mięśniowej w obrębie barku, a w rezultacie przywrócenie sprawności w używaniu kończyny operowanej podczas wykonywania aktywności dnia codziennego. Program rehabilitacji zawiera – zgodne ze światowymi standardami postępowania po rekonstrukcji stożka rotatorów – m.in. ćwiczenia według koncepcji PNF oraz terapię manualną. Ćwiczenia we wzorcach dla łopatki i  kończyny górnej wg PNF w łańcuchu zamkniętym i otwartym będą miały ma celu odtworzenie prawidłowego rytmu łopatkowo-ramiennego i prawidłowego balansu mięśniowego między poszczególnymi zespołami mięśniowymi, stabilizację łopatki oraz poprawę propriocepcji. Mobilizacje stawowe w obrębie kompleksu barkowego oraz ćwiczenia rozciągające będą stosowane w przypadku braku pełnego biernego zakresu ruchu w stawie ramiennym. Podczas późniejszych faz ćwiczeń rehabilitacyjnych wdraża się charakterystyczne czynności ruchowe z danej aktywności zawodowej czy dyscypliny sportowej. Zakres ćwiczeń, intensywność oraz ich tempo dobierane są indywidualnie, bazując na odpowiednich testach  i obserwacji pacjenta.

Więcej>>>

Po zwichnięciu stawu ramiennego, w większości przypadków lekarz ortopeda zaleca leczenie zachowawcze. Gdy zwichnięciu towarzyszą poważne uszkodzenia obrąbka stawowego i/lub panewki łopatki, koniecznym jest wdrożenie leczenia operacyjnego.

Program fizjoterapii w leczeniu zachowawczym lub po leczeniu operacyjnym jest dostosowywany do każdego pacjenta indywidualnie. Brana jest pod uwagę faza pooperacyjna (faza gojenia – wczesna pooperacyjna, faza pośrednia, faza wzmacniania, przygotowania do powrotu do rekreacji i sportu), wiek, ogólna kondycja, dodatkowe schorzenia oraz aktywność zawodowa czy sportowa.

Nadrzędnym celem postępowania jest przywrócenie funkcjonalnej sprawności kończyny górnej i powrót  do pełnej aktywności zawodowej, rekreacyjnej i sportowej. Program rehabilitacji zawiera zgodne ze światowymi standardami ćwiczenia wg metod fizjoterapeutycznych, które mają na celu przywrócenie centralizacji głowy kości ramiennej względem panewki – odbudowę odpowiedniej siły i prawidłowego balansu mięśni stożka rotatorów i stabilizatorów łopatki, przywrócenie prawidłowego rytmu ramienno-łopatkowego, torowanie propriocepcji, przywrócenie prawidłowej kontroli nerwowo-mięśniowej, odtworzenie dynamicznej stabilizacji stawu ramiennego. Ważna jest także w początkowym okresie po urazie/zabiegu edukacja – nauka pacjenta unikania niepożądanych ruchów czy wykonywania czynności dnia codziennego nosząc stabilizator, redukcja bólu, uelastycznienie blizn pooperacyjnych. Natomiast, w okresie późnym, w przypadku utrzymujących się deficytów zakresu ruchu stosuje się terapię manualna np. wg Maitlanda, terapię mięśniowo – powięziową: FDM, stretching np. długie rozciągania mięśni (LLLD – Low Load Long Duration), poizometryczną relaksację mięśni, terapię punktów spustowych.

Zakres ćwiczeń, intensywność oraz ich tempo dobierane są indywidualnie, bazując na odpowiednich testach  i obserwacji pacjenta.

Więcej>>>

  • BIODRO:

Zabieg endoprotezoplastyki stawu biodrowego wykonywany jest główniej z powodu zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych biodra.

Program rehabilitacji najlepiej jest zacząć przed zabiegiem operacyjnym. W naszym Centrum Rehabilitacji proponujemy pacjentom rehabilitację przygotowującą do zabiegu. Pracujemy z pacjentami nad zwiększeniem zakresu ruchu chorego stawu, rozciągamy tkanki okołostawowe, wzmacniamy mięśnie kończyny przygotowywanej do zabiegu jak i kończyny zdrowej, aktywujemy mięśnie głębokie. Pacjent jest edukowany jak może ćwiczyć sam w domu. Nie ograniczamy się do ćwiczeń na sali gimnastycznej. Ważna jest także nauka bezpiecznych technik związanych z czynnościami dnia codziennego takimi jak: chodzenie po schodach, wstawanie z łóżka, wstawanie z krzesła, prawidłowe przemieszczanie się za pomocą kul lub balkonika. Pomagamy także dobrać te przybory ortopedyczne wcześniej.

Pacjenci po zabiegu endoprotezoplastyki  stawu biodrowego zaczynają usprawnianie już tego samego dnia. Rozpoczynają od ćwiczeń przeciwzakrzepowych w łóżku. Ćwiczenia te pacjenci wykonują każdego dnia pobytu. Wczesne uruchomienie i pionizacja ma ogromne znaczenie w uniknięciu powikłań, dlatego pacjenci na oddziale ortopedii pionizowani są przez fizjoterapeutę już w następnej dobie po operacji. Rehabilitacja pooperacyjna składa się z programu ćwiczeń wzmacniających i rozciągających mięśnie oraz z programu nauki chodzenia. Nauka poprawnego chodu w tym wypadku jest bardzo ważna. Pacjenci uczeni są chodzenia po płaskiej powierzchni jak i po schodach. Stosuje się także kompresy chodzące dla zmniejszenia dolegliwości bólowych oraz zmniejszenia stanu zapalnego. Wprowadzane są ćwiczenia izometryczne, synergistyczne, wspomagane oraz czynne operowanej kończyny. W późniejszym okresie pooperacyjnym wprowadza się stopniowo ćwiczenia wzmacniające  w zamkniętych łańcuchach kinematycznych, w otwartych łańcuchach z zastosowaniem taśm, piłek w oparciu o uznane metody fizjoterapeutyczne , np. PNF. Stosujemy także różne przyrządy do usprawniania pacjentów, takie jak: bieżnia, rower, platformę stabilometryczną, dzięki której pacjenci mogą pracować nad  równowagą oraz równomiernym obciążaniem kończyn.

Postępowanie usprawniające po wymianie stawu biodrowego powinno być prowadzone wieloetapowo, kompleksowo i systematycznie.

Więcej>>>

  • KOLANO:

Uszkodzenia więzadła krzyżowego przedniego w większości przypadków wymagają leczenia operacyjnego i specjalistycznej rehabilitacji. Postępowanie lecznicze w naszym Centrum Rehabilitacji jest indywidualnie dostosowane do pacjenta, w zależności od zastosowanej techniki operacyjnej, współistniejących urazów, wieku, poziomu aktywności i kondycji fizycznej.

W początkowym okresie nacisk kładzie się na zmniejszenie obrzęku, stanu zapalnego i bólu przez wykorzystanie zabiegów np. z zakresu krioterapii, elektroterapii i metody Kinesiology Tapingu (aplikacje limfatyczne). Bardzo istotna jest edukacja pacjenta m. in. na temat ochrony przeszczepu przed zerwaniem, nauka prawidłowej zmiany pozycji, chodu o kulach, chodu po schodach. W naszym Centrum Rehabilitacji od samego początku prowadzone są ćwiczenia poprawiające zakres ruchu stawu kolanowego, zaczynając od ruchów biernych z wykorzystaniem szyny CPM, ćwiczeń izometrycznych mięśni kończyny dolnej, stopniowo przechodząc do ćwiczeń wzmacniających z wykorzystaniem np. metody PNF, ćwiczeń koordynacyjnych i równoważnych na dyskach sensomotorycznych, platformie stabilometrycznej oraz nauka chodu po zmiennym podłożu.

Postępowanie usprawniające po rekonstrukcji ACL powinno być prowadzone wieloetapowo, kompleksowo i systematycznie. Dzięki prawidłowo prowadzonej rehabilitacji pacjent może stopniowo wracać do aktywności rekreacyjnej i sportowej, poprzez wprowadzenie elementów danej dyscypliny sportowej.

Więcej>>>

U pacjentów z zaawansowaną choroba zwyrodnieniową stawów kolanowych jedyną skuteczną metodą leczenia przewlekłego bólu jest wszczepienie endoprotezy.

Rehabilitacja po endoprotezoplastyce w dużym stopniu zależy od tego, w jakim stanie funkcjonalnym chory był przed zabiegiem. Dlatego też, w naszym Centrum Rehabilitacji etap usprawniania często rozpoczyna się przed zabiegiem operacyjnym. Głównym celem postępowania terapeutycznego w tym okresie jest redukcja bólu, usprawnienie funkcji stawu i wzmocnienie mięśni chorej kończyny. Jako leczenie uzupełniające w tym okresie zastosować można szereg zabiegów fizykoterapeutycznych o charakterze przeciwbólowym i przeciwzapalnym (krioterapia, elektroterapia, pole magnetyczne, laseroterapia wysokoenergetyczna, ultradźwięki).

We wczesnym etapie pooperacyjnym zadaniem fizjoterapeuty jest nauka samoobsługi m.in. prawidłowego siadania, wstawania oraz poruszania się za pomocą kul łokciowych po różnym terenie. W tym samym czasie, by zmniejszyć dolegliwości bólowe i stan zapalny stosuje się oziębienia stawu. Wprowadza się ćwiczenia izometryczne, synergistyczne, prowadzone i czynne operowanej kończyny dolnej, a także ćwiczenia na szynie CPM, które zwiększają zakres ruchu w operowanym stawie. W późniejszym okresie pooperacyjnym stopniowo wprowadza się ćwiczenia wzmacniające z wykorzystaniem np. metody PNF, ćwiczenia w łańcuchach zamkniętych i otwartych przy pomocy taśm oporowych bądź piłek, ćwiczeń koordynacyjnych i równoważnych na dyskach sensomotorycznych, platformie stabilometrycznej oraz nauka chodu po zmiennym podłożu.

Postępowanie usprawniające po endoprotezoplastyce stawu kolanowego powinno być prowadzone wieloetapowo, kompleksowo i systematycznie.

Więcej>>>

  • KRĘGOSŁUP:

Dyskopatia jest jedną z najczęściej pojawiających się patologii powodujących ból kręgosłupa w odcinku lędźwiowym. Pojęcie dyskopatii obejmuje zmiany chorobowe krążków międzykręgowych, które prowadzą do pęknięcia pierścienia włóknistego i wydobycia jądra miażdżystego na zewnątrz, co powoduje charakterystyczne objawy kliniczne wynikające z ucisku na korzenie nerwowe lub rdzeń kręgowy . Dyskopatia może być następstwem:  starzenia się ustroju,  nadmiernego przeciążenia kręgosłupa, zmian pourazowych, wad wrodzonych i nabytych kręgosłupa, przebytych w okresie młodzieńczym chorób kręgosłupa.

Powstaniu dyskopatii sprzyja siedzący tryb życia oraz ograniczenie aktywności fizycznej. Leczenie chorych na dyskopatię ma najczęściej charakter zachowawczy. Stosowana jest farmakoterapia o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym oraz różne formy fizjoterapii. Tylko 7−10% pacjentów wymaga zabiegu operacyjnego, do którego wskazaniem jest uszkodzenie rdzenia kręgowego z towarzyszącym niedowładem mięśni kończyn dolnych oraz nietrzymaniem moczu i/lub stolca.

Wskazaną formą leczenia dyskopatii jest rehabilitacja. Nasze Centrum rehabilitacji cechuje się kompleksowym i skutecznym podejściem do problemu bólów kręgosłupa. Pacjenci w stanach ostrych jak i przewlekłych leczeni są pod okiem doświadczonych lekarzy i fizjoterapeutów, którzy korzystając ze swojego doświadczenia dobierają właściwe dla każdego pacjenta procedury terapeutyczne, takie jak: terapia manualna , techniki mięśniowo – powięziowe, techniki masażu głębokiego a także ćwiczenia stabilizacji centralnej oraz edukację posturalną.

Więcej>>>

Programy rehabilitacji ortopedycznej obejmują:

  • specjalistyczną opiekę lekarską – diagnostyka i ustalenie programu rehabilitacji
  • specjalistyczną opiekę pielęgniarską
  • terapię prowadzoną przez fizjoterapeutę specjalizującego się w fizjoterapii ortopedycznej zawierającą:
    • ćwiczenia indywidualne (wg nowoczesnych metod fizjoterapeutycznych)
    • w zależności od potrzeb – ćwiczenia ogólnousprawniające, terapię tkanek miękkich, terapię manualną
    • ćwiczenia na przyrządach (w zależności od potrzeb – leg-tensor / rotor / szyna CPM / platforma stabilometryczna/ bieżnia z biofeedbackiem)
    • w przypadku operacji w obrębie kończyn dolnych: pionizacja / nauka chodu / doskonalenie chodu
    • zabiegi z zakresu fizykoterapii (wg wskazań, dostosowane do indywidualnych potrzeb)
  • edukację pacjenta w zakresie przygotowania do wykonywania ćwiczeń samodzielnie w domu, bezpiecznego wykonywania czynności dnia codziennego, czynności rekreacyjnych i możliwości powrotu do sportu, nauka zakładania / posługiwania się zleconym zaopatrzeniem ortopedycznym