PRE-SURGERY REHABILITATION

Pre-operative rehabilitation is recommended to the patients before planned surgery of the musculoskeletal system. With its help, the recovery process and the postoperative rehabilitation will be much shorter compared to the standard procedures. Conducting the therapy in the same centre where the orthopaedic surgery will be performed gives the patient the opportunity to consult the attending orthopaedic physician, and also provides access to physiotherapists experienced in managing orthopaedic patients.

Through individually tailored therapy, we achieve:

  • reduction of pain, joint exudate and limb swelling
  • increased mobility of the joint
  • reduction of the muscle, fasciae and ligament tension
  • restoration of the strength, balance and muscle control
  • shorter recovery time after the surgery
  • reduction of the risk of intraoperative or postoperative complications

Physiotherapy before the surgery is recommended, among others, before the following procedures:

  • arthroplasty of the hip, knee and shoulder joints
  • arthroscopy of the hip, knee and shoulder joints
  • plastic surgery and reconstruction of ligaments and tendons
  • spine procedures

PATIENT REHABILITATION AFTER ORTHOPAEDIC PROCEDURES

Postoperative rehabilitation is another crucial stage of treatment after orthopaedic surgery. The physiotherapy program after the orthopaedic procedures in our Rehabilitation Centre is adjusted to each patient individually. It takes into account the current postoperative phase, age, general condition, concomitant diseases and professional or sports activity of the patient. It complies with the world’s standards of conduct after a given orthopaedic procedure.

We utilise recognised physiotherapeutic methods that are applied by experienced physiotherapists working with orthopaedic patients. The task of the physiotherapy is also education – learning how to avoid undesirable movements, properly perform everyday activities while wearing a stabiliser, and learning how to move correctly on crutches. During the later phases of the rehabilitation, characteristic motor activities from a given professional activity or sports discipline performed by the patient are implemented. The scope of the exercises, their intensity and pace are adjusted individually, based on the appropriate tests and observation of the patient.

 Postoperative rehabilitation has the following goals:

  • reduction of inflammation symptoms (pain, swelling, exudation)
  • regaining the range of motion in the joint
  • normalisation of the soft tissue tension (muscles, fascia, ligaments)
  • making the postoperative scar more flexible
  • reducing muscle atrophy
  • recovery of the muscle strength and endurance
  • re-education of the limb functionality
  • comprehensive improvement and recovery after various surgical procedures of the musculoskeletal system

We use orthopaedic rehabilitation in the treatment of the following diseases:

SHOULDER

ELBOW

  • tennis elbow
  • golfer’s arm
  • arthroplasty of the elbow
  • conditions resulting from elbow injuries and fractures (surgical and conservative treatment)

WRIST

  • carpal tunnel syndrome
  • conditions resulting from fractures and injuries of the wrist, forearm and hand (surgical and conservative treatment)
  • De Quervain syndrome
  • Duputren’s contracture

HIP

  • degenerative disorders of the hip joint
  • hip arthroplasty
  • conditions resulting from hip injuries and fractures (surgical and conservative treatment)
  • snapping hip syndrome (SHS)
  • iliotibial band syndrome (ITBS)
  • enthesopathy

KNEE

ANKLE

  • conditions resulting from ankle sprains – surgical and conservative treatment
  • conditions resulting from fractures of the lower leg and foot – surgical and conservative treatment
  • Achilles tendon injuries – surgical and conservative treatment
  • plantar fasciitis of the foot

SPINE

  • pain of the cervical, thoracic and lumbar spine
  • degenerative disorders of the cervical, thoracic and lumbar spine
  • discopathy of the cervical, thoracic and lumbar spine
  • sciatica (lumbar radiculopathy, radicular leg pain, shoulder sciatica)
  • conditions resulting from surgical procedures of the cervical, thoracic and lumbar spine
  • conditions resulting from vertebral fractures treated surgically and conservatively
  • spondylolisthesis
  • Scheuermann’s disease
  • conditions resulting from whiplash communication injuries
  • torticollis
  • intercostal neuralgia

Opracowaliśmy dedykowane programy rehabilitacji ortopedycznej:

  • BARK:

Uszkodzenia stożka rotatorów stanowią jedno z najczęstszych wskazań do leczenia operacyjnego u pacjentów z dolegliwościami bólowymi barku. Program fizjoterapii po przebytym artroskopowym zabiegu naprawy stożka rotatorów jest dostosowywany do każdego pacjenta indywidualnie. Pod uwagę brana jest faza pooperacyjna (faza gojenia i ruchów biernych, faza ruchów czynnych, faza wzmacniania, faza przygotowania i powrotu do rekreacji i sportu), wiek, ogólna kondycja, dodatkowe schorzenia oraz aktywność zawodowa czy sportowa.

Zadaniem fizjoterapii jest edukacja – nauka pacjenta unikania niepożądanych ruchów czy wykonywania czynności dnia codziennego nosząc stabilizator, redukcja bólu, zwiększenie zakresu ruchu i poprawa siły mięśniowej w obrębie barku, a w rezultacie przywrócenie sprawności w używaniu kończyny operowanej podczas wykonywania aktywności dnia codziennego. Program rehabilitacji zawiera – zgodne ze światowymi standardami postępowania po rekonstrukcji stożka rotatorów – m.in. ćwiczenia według koncepcji PNF oraz terapię manualną. Ćwiczenia we wzorcach dla łopatki i  kończyny górnej wg PNF w łańcuchu zamkniętym i otwartym będą miały ma celu odtworzenie prawidłowego rytmu łopatkowo-ramiennego i prawidłowego balansu mięśniowego między poszczególnymi zespołami mięśniowymi, stabilizację łopatki oraz poprawę propriocepcji. Mobilizacje stawowe w obrębie kompleksu barkowego oraz ćwiczenia rozciągające będą stosowane w przypadku braku pełnego biernego zakresu ruchu w stawie ramiennym. Podczas późniejszych faz ćwiczeń rehabilitacyjnych wdraża się charakterystyczne czynności ruchowe z danej aktywności zawodowej czy dyscypliny sportowej. Zakres ćwiczeń, intensywność oraz ich tempo dobierane są indywidualnie, bazując na odpowiednich testach  i obserwacji pacjenta.

Więcej>>>

Po zwichnięciu stawu ramiennego, w większości przypadków lekarz ortopeda zaleca leczenie zachowawcze. Gdy zwichnięciu towarzyszą poważne uszkodzenia obrąbka stawowego i/lub panewki łopatki, koniecznym jest wdrożenie leczenia operacyjnego.

Program fizjoterapii w leczeniu zachowawczym lub po leczeniu operacyjnym jest dostosowywany do każdego pacjenta indywidualnie. Brana jest pod uwagę faza pooperacyjna (faza gojenia – wczesna pooperacyjna, faza pośrednia, faza wzmacniania, przygotowania do powrotu do rekreacji i sportu), wiek, ogólna kondycja, dodatkowe schorzenia oraz aktywność zawodowa czy sportowa.

Nadrzędnym celem postępowania jest przywrócenie funkcjonalnej sprawności kończyny górnej i powrót  do pełnej aktywności zawodowej, rekreacyjnej i sportowej. Program rehabilitacji zawiera zgodne ze światowymi standardami ćwiczenia wg metod fizjoterapeutycznych, które mają na celu przywrócenie centralizacji głowy kości ramiennej względem panewki – odbudowę odpowiedniej siły i prawidłowego balansu mięśni stożka rotatorów i stabilizatorów łopatki, przywrócenie prawidłowego rytmu ramienno-łopatkowego, torowanie propriocepcji, przywrócenie prawidłowej kontroli nerwowo-mięśniowej, odtworzenie dynamicznej stabilizacji stawu ramiennego. Ważna jest także w początkowym okresie po urazie/zabiegu edukacja – nauka pacjenta unikania niepożądanych ruchów czy wykonywania czynności dnia codziennego nosząc stabilizator, redukcja bólu, uelastycznienie blizn pooperacyjnych. Natomiast, w okresie późnym, w przypadku utrzymujących się deficytów zakresu ruchu stosuje się terapię manualna np. wg Maitlanda, terapię mięśniowo – powięziową: FDM, stretching np. długie rozciągania mięśni (LLLD – Low Load Long Duration), poizometryczną relaksację mięśni, terapię punktów spustowych.

Zakres ćwiczeń, intensywność oraz ich tempo dobierane są indywidualnie, bazując na odpowiednich testach  i obserwacji pacjenta.

Więcej>>>

  • BIODRO:

Zabieg endoprotezoplastyki stawu biodrowego wykonywany jest główniej z powodu zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych biodra.

Program rehabilitacji najlepiej jest zacząć przed zabiegiem operacyjnym. W naszym Centrum Rehabilitacji proponujemy pacjentom rehabilitację przygotowującą do zabiegu. Pracujemy z pacjentami nad zwiększeniem zakresu ruchu chorego stawu, rozciągamy tkanki okołostawowe, wzmacniamy mięśnie kończyny przygotowywanej do zabiegu jak i kończyny zdrowej, aktywujemy mięśnie głębokie. Pacjent jest edukowany jak może ćwiczyć sam w domu. Nie ograniczamy się do ćwiczeń na sali gimnastycznej. Ważna jest także nauka bezpiecznych technik związanych z czynnościami dnia codziennego takimi jak: chodzenie po schodach, wstawanie z łóżka, wstawanie z krzesła, prawidłowe przemieszczanie się za pomocą kul lub balkonika. Pomagamy także dobrać te przybory ortopedyczne wcześniej.

Pacjenci po zabiegu endoprotezoplastyki  stawu biodrowego zaczynają usprawnianie już tego samego dnia. Rozpoczynają od ćwiczeń przeciwzakrzepowych w łóżku. Ćwiczenia te pacjenci wykonują każdego dnia pobytu. Wczesne uruchomienie i pionizacja ma ogromne znaczenie w uniknięciu powikłań, dlatego pacjenci na oddziale ortopedii pionizowani są przez fizjoterapeutę już w następnej dobie po operacji. Rehabilitacja pooperacyjna składa się z programu ćwiczeń wzmacniających i rozciągających mięśnie oraz z programu nauki chodzenia. Nauka poprawnego chodu w tym wypadku jest bardzo ważna. Pacjenci uczeni są chodzenia po płaskiej powierzchni jak i po schodach. Stosuje się także kompresy chodzące dla zmniejszenia dolegliwości bólowych oraz zmniejszenia stanu zapalnego. Wprowadzane są ćwiczenia izometryczne, synergistyczne, wspomagane oraz czynne operowanej kończyny. W późniejszym okresie pooperacyjnym wprowadza się stopniowo ćwiczenia wzmacniające  w zamkniętych łańcuchach kinematycznych, w otwartych łańcuchach z zastosowaniem taśm, piłek w oparciu o uznane metody fizjoterapeutyczne , np. PNF. Stosujemy także różne przyrządy do usprawniania pacjentów, takie jak: bieżnia, rower, platformę stabilometryczną, dzięki której pacjenci mogą pracować nad  równowagą oraz równomiernym obciążaniem kończyn.

Postępowanie usprawniające po wymianie stawu biodrowego powinno być prowadzone wieloetapowo, kompleksowo i systematycznie.

Więcej>>>

  • KOLANO:

Uszkodzenia więzadła krzyżowego przedniego w większości przypadków wymagają leczenia operacyjnego i specjalistycznej rehabilitacji. Postępowanie lecznicze w naszym Centrum Rehabilitacji jest indywidualnie dostosowane do pacjenta, w zależności od zastosowanej techniki operacyjnej, współistniejących urazów, wieku, poziomu aktywności i kondycji fizycznej.

W początkowym okresie nacisk kładzie się na zmniejszenie obrzęku, stanu zapalnego i bólu przez wykorzystanie zabiegów np. z zakresu krioterapii, elektroterapii i metody Kinesiology Tapingu (aplikacje limfatyczne). Bardzo istotna jest edukacja pacjenta m. in. na temat ochrony przeszczepu przed zerwaniem, nauka prawidłowej zmiany pozycji, chodu o kulach, chodu po schodach. W naszym Centrum Rehabilitacji od samego początku prowadzone są ćwiczenia poprawiające zakres ruchu stawu kolanowego, zaczynając od ruchów biernych z wykorzystaniem szyny CPM, ćwiczeń izometrycznych mięśni kończyny dolnej, stopniowo przechodząc do ćwiczeń wzmacniających z wykorzystaniem np. metody PNF, ćwiczeń koordynacyjnych i równoważnych na dyskach sensomotorycznych, platformie stabilometrycznej oraz nauka chodu po zmiennym podłożu.

Postępowanie usprawniające po rekonstrukcji ACL powinno być prowadzone wieloetapowo, kompleksowo i systematycznie. Dzięki prawidłowo prowadzonej rehabilitacji pacjent może stopniowo wracać do aktywności rekreacyjnej i sportowej, poprzez wprowadzenie elementów danej dyscypliny sportowej.

Więcej>>>

U pacjentów z zaawansowaną choroba zwyrodnieniową stawów kolanowych jedyną skuteczną metodą leczenia przewlekłego bólu jest wszczepienie endoprotezy.

Rehabilitacja po endoprotezoplastyce w dużym stopniu zależy od tego, w jakim stanie funkcjonalnym chory był przed zabiegiem. Dlatego też, w naszym Centrum Rehabilitacji etap usprawniania często rozpoczyna się przed zabiegiem operacyjnym. Głównym celem postępowania terapeutycznego w tym okresie jest redukcja bólu, usprawnienie funkcji stawu i wzmocnienie mięśni chorej kończyny. Jako leczenie uzupełniające w tym okresie zastosować można szereg zabiegów fizykoterapeutycznych o charakterze przeciwbólowym i przeciwzapalnym (krioterapia, elektroterapia, pole magnetyczne, laseroterapia wysokoenergetyczna, ultradźwięki).

We wczesnym etapie pooperacyjnym zadaniem fizjoterapeuty jest nauka samoobsługi m.in. prawidłowego siadania, wstawania oraz poruszania się za pomocą kul łokciowych po różnym terenie. W tym samym czasie, by zmniejszyć dolegliwości bólowe i stan zapalny stosuje się oziębienia stawu. Wprowadza się ćwiczenia izometryczne, synergistyczne, prowadzone i czynne operowanej kończyny dolnej, a także ćwiczenia na szynie CPM, które zwiększają zakres ruchu w operowanym stawie. W późniejszym okresie pooperacyjnym stopniowo wprowadza się ćwiczenia wzmacniające z wykorzystaniem np. metody PNF, ćwiczenia w łańcuchach zamkniętych i otwartych przy pomocy taśm oporowych bądź piłek, ćwiczeń koordynacyjnych i równoważnych na dyskach sensomotorycznych, platformie stabilometrycznej oraz nauka chodu po zmiennym podłożu.

Postępowanie usprawniające po endoprotezoplastyce stawu kolanowego powinno być prowadzone wieloetapowo, kompleksowo i systematycznie.

Więcej>>>

  • KRĘGOSŁUP:

Dyskopatia jest jedną z najczęściej pojawiających się patologii powodujących ból kręgosłupa w odcinku lędźwiowym. Pojęcie dyskopatii obejmuje zmiany chorobowe krążków międzykręgowych, które prowadzą do pęknięcia pierścienia włóknistego i wydobycia jądra miażdżystego na zewnątrz, co powoduje charakterystyczne objawy kliniczne wynikające z ucisku na korzenie nerwowe lub rdzeń kręgowy . Dyskopatia może być następstwem:  starzenia się ustroju,  nadmiernego przeciążenia kręgosłupa, zmian pourazowych, wad wrodzonych i nabytych kręgosłupa, przebytych w okresie młodzieńczym chorób kręgosłupa.

Powstaniu dyskopatii sprzyja siedzący tryb życia oraz ograniczenie aktywności fizycznej. Leczenie chorych na dyskopatię ma najczęściej charakter zachowawczy. Stosowana jest farmakoterapia o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym oraz różne formy fizjoterapii. Tylko 7−10% pacjentów wymaga zabiegu operacyjnego, do którego wskazaniem jest uszkodzenie rdzenia kręgowego z towarzyszącym niedowładem mięśni kończyn dolnych oraz nietrzymaniem moczu i/lub stolca.

Wskazaną formą leczenia dyskopatii jest rehabilitacja. Nasze Centrum rehabilitacji cechuje się kompleksowym i skutecznym podejściem do problemu bólów kręgosłupa. Pacjenci w stanach ostrych jak i przewlekłych leczeni są pod okiem doświadczonych lekarzy i fizjoterapeutów, którzy korzystając ze swojego doświadczenia dobierają właściwe dla każdego pacjenta procedury terapeutyczne, takie jak: terapia manualna , techniki mięśniowo – powięziowe, techniki masażu głębokiego a także ćwiczenia stabilizacji centralnej oraz edukację posturalną.

Więcej>>>

Orthopaedic rehabilitation programs include:

  • specialist medical care – diagnostics and establishing a rehabilitation program
  • specialist nursing care
  • therapy conducted by a physiotherapist specialised in orthopaedic physiotherapy, including:
    • individual exercises (in line with the modern physiotherapeutic methods)
    • depending on the needs – general improvement exercises, soft tissue therapy, manual therapy
    • exercises with devices (depending on the needs – leg-tensor/rotor/CPM device/stabilometric platform/treadmill with biofeedback)
    • in case of operations on the lower limbs: standing upright/learning to walk/gait improvement
    • physical therapy treatments (according to indications, tailored to the individual needs)
  • educating the patients on how to exercise independently at home, safely perform everyday and recreational activities, and return to sports – if possible; learning how to put on/use the ordered orthopaedic equipment