PROGRAMY REHABILITACYJNE W SCHORZENIACH BARKU
Uszkodzenia stożka rotatorów stanowią jedno z najczęstszych wskazań do leczenia operacyjnego u pacjentów z dolegliwościami bólowymi barku. Program fizjoterapii po przebytym artroskopowym zabiegu naprawy stożka rotatorów jest dostosowywany do każdego pacjenta indywidualnie. Pod uwagę brana jest faza pooperacyjna (faza gojenia i ruchów biernych, faza ruchów czynnych, faza wzmacniania, faza przygotowania i powrotu do rekreacji i sportu), wiek, ogólna kondycja, dodatkowe schorzenia oraz aktywność zawodowa czy sportowa.
Zadaniem fizjoterapii jest edukacja – nauka pacjenta unikania niepożądanych ruchów czy wykonywania czynności dnia codziennego (nosząc stabilizator), redukcja bólu, zwiększenie zakresu ruchu i poprawa siły mięśniowej w obrębie barku, a w rezultacie przywrócenie sprawności w używaniu kończyny operowanej podczas wykonywania aktywności dnia codziennego.
Program rehabilitacji zawiera – zgodne ze światowymi standardami postępowania po rekonstrukcji stożka rotatorów – m.in. ćwiczenia według koncepcji PNF oraz terapię manualną. Ćwiczenia we wzorcach dla łopatki i kończyny górnej wg PNF w łańcuchu zamkniętym i otwartym będą miały ma celu odtworzenie prawidłowego rytmu łopatkowo-ramiennego i prawidłowego balansu mięśniowego między poszczególnymi zespołami mięśniowymi, stabilizację łopatki oraz poprawę propriocepcji. Mobilizacje stawowe w obrębie kompleksu barkowego oraz ćwiczenia rozciągające będą stosowane w przypadku braku pełnego biernego zakresu ruchu w stawie ramiennym. Podczas późniejszych faz ćwiczeń rehabilitacyjnych wdraża się charakterystyczne czynności ruchowe z danej aktywności zawodowej czy dyscypliny sportowej. Zakres ćwiczeń, intensywność oraz ich tempo dobierane są indywidualnie, bazując na odpowiednich testach i obserwacji pacjenta.
Rehabilitacja pacjenta po artroskopowym zabiegu naprawy stożka rotatorów
W naszym Szpitalu zespół badaczy – fizjoterapeuta mgr Mirosław Probachta oraz lekarz ortopeda Marek Kulczyk prowadzili badania pacjentów po rekonstrukcji stożka rotatorów dotyczące oceny reedukacji siły mięśniowej w warunkach izokinetycznych w obrębie operowanego barku. Wyniki badań, które zostaną zaprezentowane w formie dysertacji doktorskiej, pozwolą na ocenę szybkości powrotu parametrów siłowo-szybkościowych ocenianych grup mięśniowych do norm po zabiegu operacyjnym, pomogą ocenić poziom stabilizacji dynamicznej stawu, a przez to prognozować ryzyko wystąpienia kontuzji lub urazu oraz dadzą implikacje dla tworzonych programów fizjoterapii.
Zespół badaczy z naszego Szpitala przeprowadził również badania mające na celu wprowadzenie do praktyki klinicznej i badań naukowych specyficznych kwestionariuszy samooceny, które mają zastosowanie w ocenie stanu funkcjonalnego pacjentów po urazie stożka rotatorów oraz po jego rekonstrukcji. Wyniki badań przedstawione zostały w formie publikacji naukowych:
Bejer Agnieszka, Probachta Mirosław, Kulczyk Marek, Griffin Sharon, Domka-Jopek Elżbieta, Płocki Jędrzej. Validation of the Polish Version of the Western Ontario Rotator Cuff Index in Patients Following Arthroscopic Rotator Cuff Repair. BMC Musculoskeletal Disorders 2018;19:333
Bejer Agnieszka, Probachta Mirosław, Kulczyk Marek, Griffin Sharon, The Western Ontario Rotator Cuff Index (WORC) – the polish language version. 2017;20:20–29
Kwestionariusz Western Ontario Rotator Cuff Index (WORC) – plik do pobrania
Bejer Agnieszka, Szczepanik Magdalena, Płocki Jędrzej, Szymczyk Daniel, Kulczyk Marek, Pop Teresa. Translation, cross-cultural adaptation and validation of the polish version of the Oxford Shoulder Score in patients undergoing arthroscopic rotator cuff repair. Health Qual Life Outcomes 2019;17,191